Howl'un Sorgusu

Howl'un Sorgusu

Yoksunluğum yalnızlığımla yüzleşecekken
Vurup kendimi dar odama
Aynalarıma bakıyorum tek tek
Hiçbirinin söyleyeceklerine kulaklarımı tıkamadan
İhmal etmişliğin verdiği mahçubiyetle daha bir özenerek dinliyorum herbirini

İlk turun ardından
Çöküp kalıyorum uzattıkları sorgu sandalyeme
"Neden karabasanların arttı senin"
"Kötücül yaratıkların daha bir saldırgan artık"
"Unutuyorsun... Kendini... Olduğun yeri..."
İyi de dememe fırsat vermeksizin
Dinlememi salık veriyor baş sorgucu aynam
"Ne zamandır bakmıyorsun bize biliyor musun" diyor
İçlerindeki en naifi
"Yok yok" diye atlıyor öfke dolu olanı
"Bana bakıyor da kendisi bunu hatırlamıyordur
Her seferinde alkol geziyor damarlarında ve
Sadece küfrediyor"
Mahçupluğum artıyor...
Ben kötücül yaratıklarla savaşırken
Karabasanlar kabuslarıma zincir atmışken Meğer...
"Sebep" diyor hepsi bir ağızdan
"Hakediyormuyuz bunu"

Minik alevim zor durumda olduğumu anlayıp
Dayanıyor dar odanın kapısına
Şatom hareket etmeye başlıyor
Oda daha daralıyor...
Kapı açılıyor...
Aynaların parçalanışına bakmaksızın
Alıyorlar beni odadan
Bağrışlarım kalıyor havada
Sebep...
Bu mu istediğiniz...
Hatta tek istediğiniz..
S e b e p...
...